SŁODKI? YORKSHIRE TERRIER

POCHODZENIE:

w brew pozorom do powstania tej jakże luksusowej rasy przyczyniała się biega i bardzo niekorzystna sytuacja ekonomiczna. Rewolucja przemysłowa zmusiła pracowników szkockich przędzalni do opuszczenia swojego kraju i znalezienia pracy poza jego granicami. Znaleźli je w Yorkshire, w Anglii, zabierali ze sobą swoje psy, które były tam wykorzystywane do stróżowania, polowań i tępienia gryzoni. Z czasem zaczęto je krzyżować z takimi rasami jak Brockenhaired terier lub Paisley terier, po których Yorki odziedziczyły swoją delikatną i jedwabistą szatę. Dzięki temu, że były małe i zwinne a do tego bardzo mało jadły, doskonale spisywały się w swojej pracy tępiciela szkodników, mogły się bowiem dostać wszędzie, nawet w najmniejsze zakamarki.  W 1874 została utworzona dla nich pierwsza księga rodowodowa. Od tamtego czasu bardzo prężnie wystawiano Yorki na wystawach, co przyczyniło się do nabywania tych psów już nie tylko przez biedaków, ale również arystokrację, która znacznie przyczyniła się do znacznego pomniejszenia ich rozmiarów oraz wydłużenia włosa.  W roku 1898 opracowano pierwszy wzorzec rasy.

UŻYTKOWOŚĆ:

Początkowo psy te wykorzystywane były do polowań na szczury i inne małe gryzonie oraz towarzyszeniu swojemu właścicielowi. Później były wykorzystywane na dużą skale w specjalnie organizowanych przez Anglików zawodów dławienia szczurów, w których bardzo dobrze dawały sobie radę. Obecnie Yorki są bardzo popularną rasę i w bardzo dużym stopniu zatraciły swoją pierwotną użytkowość, są głównie psami do towarzystwa i niestety często są otaczane nadmierną opieką swoich właścicieli, przez co z tych bojowych i ciętych małych zabójców, zrobiły się małe, cherlawe, lękliwe ,,maskotki’’ poubierane w ubranka i noszone na rękach przy każdej możliwej okazji lub przesadnie w drugą stronę rozpieszczone, małe demony rządzące całym domem z właścicielem na czele.

WYSOKOŚĆ W KŁĘBIE:

Nie ma precyzyjnej wysokości w kłębie określonej dla tej rasy, ale wynosi ona około 20-23cm

SZATA:

Wyjątkowy włos tych psów może osiągać nawet 37cm długości. Strukturą przypominają włosy ludzkie i również stale rosną. Brak podszerstka sprawa, że skóra tych psów jest bardziej narażona na działanie czynników zewnętrznych i wymaga dodatkowej ochrony. Brak podszerstka sprawia, że Yorki w porównaniu do innych psów ras małych są znacznie bardziej wrażliwe na wpływ czynników środowiskowych, takich jak niskie temperatury czy zanieczyszczenia przemysłowe. Skóra natomiast staje się przez to bardzo delikatna i wrażliwa nawet na najmniejsze urazy.

TEMPERAMENT:

Pochodzenie tych psów sprawia, że mają bardzo silny charakter, ale bardzo dużo zależy od przyszłego właściciela i tego jak postępuje z psem. Jak każdy terreir jest bardzo aktywny, uwielbia spacery i zabawę z innymi psami często zapominając, że sięga im jedynie ''do kolan''. Trzeba je bardzo dobrze wychować, ponieważ bywają bardzo niezależne a instynkt pogoni za zwierzyną dalej jest u nich bardzo mocno zakorzeniona. Nigdy, więc nie należy ich spuszczać ze smyczy na spacerach. Bardzo dobrą rozrywką będzie, więc dla niego chwytanie i szarpanie zabawek, co można wykorzystać w nagradzaniu tych maluchów podczas szkolenia. Należy pamiętać, że Yorki to nie maskotki i potrzebują tego jak każde inne psy. Dlatego należy mu zapewniać dużo ruchu oraz angażować do wykonywania konkretnych zajęć, wychodzenie z psem ,, na siku’’ przed blok może być niewystarczające. Nie

powinniśmy również dawać mu okazji do tego aby mógł się nadmiernie ekscytować oraz pozwalać, aby wymuszały na nas swoją wolę szczekaniem, bo może się to skończyć skargą na policji złożoną przez naszych sąsiadów. Yorki, kiedy zaczną szczekać nie wiedzą, kiedy skończyć i o wszystko lubią robić dużo hałasu. Warto pamiętać, aby zmusić Yorka do myślenia np. dzięki zabawką interaktywnym, ponieważ te maluchy są również bardzo inteligentne i szybko się uczą, mają jedynie problem z wykonywaniem poleceń, ponieważ często miały działać same i nie pytały swojego pana o zdanie. Jednak przy odrobinie cierpliwości, wszystko jest możliwe.

DLA KOGO?

Te maluchy nadają się do każdych warunków mieszkalnych jest im obojętne czy mieszkają w bloku czy w domu z ogrodem. Właściciel powinien być jednak bardzo świadomy i nie powinien pozwolić, aby pies wszedł mu na głowę (dosłownie i w przenośni), bo wtedy pies taki może stać się bardzo uciążliwy i cięty, wykorzystując zęby do osiągnięcia zamierzonego celu. Należy zdawać sobie sprawę, że York to nie maskotka, tylko PIES i to w dodatku pełen energii i ciekawości świata.
Powinien, więc chodzić na własnych nogach a nie być bez przerwy noszony na rękach lub w torbie. Ma bardzo zdecydowany charakter i bywa uparty, przy tym doskonale wyczuwa słabość właściciela. Dlatego od pierwszych dni zamiast

rozczulać się nad jego słodką mordką należy stawiać jasne zasady, co mu wolno a czego nie w nowym domu. Te maluszki bardzo przywiązują się do swoich właścicieli i nie lubią samotności. Często występują u nich lęki separacyjne, spowodowane właśnie zbyt silnym przywiązaniem psa do właściciela ( i odwrotnie) a czasami dochodzi wręcz do uzależnienia od swojego właściciela, o którego mogą być bardzo zazdrosne. Uwielbia zabawy z dziećmi, ale należy uważać na te mniejsze, aby nie zrobiły mu krzywdy. Toleruje raczej inne zwierzęta i inne psy, ale lepiej dogaduje się z tymi większymi, dlatego nie należy na widok dużego psa brać go na ręce lub gwałtownie skracać smyczy, ponieważ pies nauczy się, że należy bać się innych psów i sam zacznie na nie reagować z agresją.

ZDROWIE:

Zazwyczaj silne i zdrowe i wcale nie takie delikatne, na jakie wyglądają. Potrafią przetrwać nawet w bardzo niekorzystnych warunkach. Często dożywają kilkunastu lat. Niestety nadmierna minimalizacja przyczyniła się do licznych wad anatomicznych. Na szczęście nie została uznana taka rasa jak ,, mini-york’’. Do najczęstszych schorzeń zalicza się: problemy z układem kostnym, zerwanie więzadła krzyżowej, aseptyczna martwica główki kości udowej oraz wypadanie rzepki. Dużym problemem jest częste zwężenia lub zapadanie tchawicy oraz choroby serca. Największym utrapieniem natomiast jest osadzanie się kamienia nazębnego, dlatego należy je regularnie czyścić i usuwać kamień mechanicznie.

WADY:

-bardzo pogodne i żywiołowe

-sprytne i inteligentne

-bardzo przywiązane do właściciela

-nie ma znaczenia wielkość mieszkania

ZALETY:

-dużo szczeka

-bardzo uparty i niezależny

-potrafi podporządkować sobie całą rodzinę

-wymaga dużej pielęgnacji

-często zaborczy i zazdrosny

Źródło :
http://www.piesporadnik.pl/title,pid,45,oid,47,cid,200.html
http://www.szkola-doberman.pl/szkolenie-psow/yorkshire-terrier-szkolenie-yorka/